YB Dato’ Hishammuddin
bin Tun Hussein,
Menteri Pelajaran
Malaysia,
Pejabat Menteri
Pelajaran,
Kementerian Pelajaran
Malaysia,
Aras 10, Blok E8,
Kompleks Kerajaan Parcel E,
Pusat Pentadbiran
Kerajaan Persekutuan,
62640 Putrajaya.
Yang Berhormat Dato’,
Agenda Baru Tahun 2005: Pendidikan Sebagai Penggerak Perpaduan
Negara
Menjelang pengakhir tahun 2004, kami
ingin mengutarakan cadangan agenda pendidikan bagi tahun 2005 yang
bertumpukan usaha ke atas pendidikan sebagai penggerak perpaduan
negara dan bukannya sebagai satu senjata politik yang boleh
memecahbelahkan rakyat dan negara. Pendidikan begitu penting membuka
ruang dan peluang kepada rakyat Malaysia. Akan tetapi pendidikan
boleh memainkan peranan lebih penting menyatupadukan rakyat
berbilang kaum dan agama kita. Ada 3 perkara yang memang harus
ditangani berdasarkan prinsip keadilan, meritokrasi dan demokrasi
sebelum hasrat murni ini boleh dicapai.
1. Pendidikan
Berteraskan Nasional Bukan Bangsa
Objektif Wawasan
2020 mengujudkan suatu bangsa Malaysia hanya boleh berjaya sekiranya
semua rakyat Malaysia diberikan layanan yang adil dan saksama serta
menikmati jaminan hak-hak sepertimana yang termaktub dalam
Perlembagaan Malaysia asal. Mengikuti kontrak sosial 1957,
Perlembagaan Merdeka menggariskan kedudukan istimewa kaum Melayu
serta menjaminkan perlindungan kepada hak kaum bukan Melayu.
Macam manakah
matlamat Wawasan 2020 mengujudkan bangsa Malaysia tercapai dengan
adanya istilah “ketuanan Melayu” dalam buku teks baru Sejarah
Tingkatan 5 di bawah Kurikulum Bersepadu Sekolah Menengah? Istilah
“ketuanan Melayu” ini sukar diterima bila ia tidak pernah digunakan
dalam buku teks sejarah sekolah menengah sepanjang 47 tahun
kebelakangan ini.
Kita harus
menumpukan perhatian kepada nilai-nilai sejagat yang sama di
kalangan belia dan pelajar yang dapat menyatupadukan hati dan naluri
tanpa kira bangsa dan agama; bukannya menonjolkan perbezaan yang
hanya boleh memecah-belahkan rakyat. Dengan mengungkit ketuanan kaum
yang tersirat dan tersurat, buku teks ini hanya menggalakkan
perasaan ketuanan dan “superior complex” yang tidak sihat dan bahaya.
Malah teori dominasi atau ketuanan sesuatu bangsa ini kini ditolak
secara umum selepas usaha yang sama telah membakar semangat dan
mencetuskan malapetaka Perang Dunia Kedua.
Lagipun buku teks
ini agak berat sebelah bila hanya menegaskan tentang hak-hak, status
dan kedudukan perlembagaan sesuatu kaum tanpa menyentuh hak, status
dan kedudukan
perlembagaan kaum
lain. Pendekataan berbau perkauman ini hanya akan pada satu pihak
menambah perasaan ketidakadilan dan bagi pihak lain menggalakkan hak
“ketuanan” atau mendominasikan ke atas lain.
Adakah golongan
muda kita “dibasuh otak” untuk menerima warga kelas satu dan dua.
Demi memupuk pendirian bangsa Malaysia, kami mendesak agar semua
rujukan kepada istilah “ketuanan Melayu” boleh dipadamkan dari buku
teks sejarah sekolah kita.
2. Mengiktiraf
Sumbangan Bahasa Ibunda Dan Sekolah Agama
Sepanjang ini
kerajaan BN enggan mengiktiraf dengan sepenuhnya peranan dan
sumbangan penting bahasa ibunda dan sekolah agama yang dinafikan
bantuan kewangan kerajaan. Dasar diskriminasi paling ketara dalam
peruntukan pembangunan untuk 1,289 SRJK© dan 576 SRJK(T) dan
pembinaan sekolah baru.
Sungguhpun
bilangan pelajar telah bertambah daripada 310,000 dalam tahun 1957
kepada 620,000 pada tahun 2000, bilangan SRJK© berkurangan 49 buah
sekolah kebelakangan 43 tahun ini. Keengganan membina SRJK© baru di
kawasan bandar yang pesat telah menimbulkan kekurangan darjah dan
kesesakan sekolah yang menyusahkan.
Di bawah
Rancangan Malaysia Ke 7, sungguhpun peratusan bilangan pelajar SRJK©
dan SRJK(T) adalah 21% dan 3.6% dari semua pelajar sekolah rendah di
negara, SRJK© dan SRJK(T) hanya diperuntukkan 2.4% dan 1% jumlah
peruntukan sekolah rendah. Sepatutnya prinsip keadilan memerlukan
pengagihan peruntukan dibuat berdasarkan bilangan pelajar sekolah.
Memandangkan jumlah peruntukan untuk semua sekolah rendah di bawah
Rancangan Malaysia Ke-8 (2000-5) adalah RM 6.6 bilion, SRJK© berhak
menerima RM 1.4 bilion atau 21% dan SRJK(T) RM 240 juta atau 3.6%.
Pihak sekolah
Cina dan Tamil tidak tahu berapa banyakkah peruntukkan daripada RM8
telah diberikan. Adalah dikesali wakil-wakil yang
dipertanggungjawabkan juga gagal menjalankan tugasnya. Oleh itu kami
harap YB boleh membina SRJK© baru di negeri Selangor, Johor, Perak,
Pulau Pinang, Melaka, Negeri Sembilan dan Wilayah Persekutuan serta
memberikan pengagihan peruntukan yang adil mengikut bilangan pelajar,
yakni RM 1.4 bilion bagi SRJK© dan RM 240 juta bagi SRJK(T).
Adalah diharapkan
perjumpaan secepat mungkin boleh diadakan dengan Dong Jiao Zong demi
mengendalikan dan mengatasi masalah-masalah yang sedia ada. Di
samping itu, YB juga patut menunaikan janji dengan mengeluarkan
arahan baru menyerahkan kembali kuasa pemberian tender kantin SRJK©
kepada Lembaga Pengarah sekolah tersebut.
Sekolah
agama juga harus tidak dipinggirkan daripada arus utama dan bantuan
kewangan dipulihkan. Tidak boleh dinafikan sekolah bahasa ibunda dan
sekolah agama membantu memupuk seorang insan yang berilmu, berilmiah,
bersopan dan bertakwa. Nilai komersil bahasa Mandarin dan Tamil
tidak boleh dipandang rendah lagi memandangkan pentingnya
perkembangan pesat pasaran negara Cina dan India.
3. Membuka
Peluang Kepada Pelajar Bistari Dan Cemerlang
Kontroversi 128
pelajar terbaik STPM yang mendapat 5A dan matrik gagal memasuki
kursus perubatan di universiti awam kerana persaingan sengit dan
bilangan tempat terhad mempersoalkan kedudukan dan komitmen sebenar
di belakang penggantian sistem kuota dengan meritokrasi.
Sebelum
2002 pengambilan ke IPTA dibuat berdasarkan sistem kuota: 55 peratus
tempat diperuntukkan kepada Bumiputera dan 45 peratus bukan
Bumiputera. Jika ada calon layak ia akan diisi, jika tidak, biarkan
saja tempat itu kosong. Kerajaan menyatakan ketidakadilan ini telah
dibetulkan dengan adanya meritokrasi. Sejauh manakah ketidakadilan
dibetulkan dengan ucapan melampau Menteri Pelajaran Tinggi Dr Shafie
Salleh di Perhimpunan
Agung UMNO pada bulan September 2004.
Beliau berkata
selagi memegang jawatan Menteri Pengajian Tinggi beliau tidak akan
membenarkan seorang pun pelajar bukan bumiputera masuk belajar di
UiTM dan beliau tidak akan berkompromi atas isu ini serta sungguhpun
sistem meritokrasi telah diperkenalkan ke atas sistem pengambilan
pelajar universiti, beliau akan memastikan bahawa pelajar bumiputera
akan sentiasa menduduki lebih dari 55% jumlah tempat di universiti
seperti mana yang ditetapkan dalam sistem kuota yang lama.
Di
samping itu, satu sistem peperiksaan baik STPM mahupun program
matrikulasi harus diadakan supaya ada satu sistem kelayakan masuk
universiti. Adalah bertanggungjawab, logik
dan masuk akal pelajar cemerlang dibenarkan mengikuti kursus
perubatan untuk menjimatkan tukaran wang asing sebanyak RM 40 juta
yang dibelanjakan setiap tahun untuk membiayai 700 doktor dari
negara asing.
Pendidikan harus
dilihat dari perspektif nasional dan bukannya dari sudut perkauman.
Barulah Malaysia boleh menumpukan perhatian ke atas menggunakan
pendidikan sebagai satu wadah dan alat yang menafaatkan pembangunan
ekonomi. Pendidikan sebagai penyatu negara bukan sebagai senjata
memecah-belahkan rakyat.
Oleh itu
pendekatan pendidikan tiga hala berteraskan demokrasi, peluang
samarata dan applikasi komersil optimal harus diterima pakai demi:
-
Penggerak
perpaduan untuk memupuk sebuah masyarakat majmuk yang berilm
berilmiah bersopan dan bertakwa;
-
Membuka peluang
kepada golongan miskin meningkatkan status dan kedudukan ekonomi;
dan
-
Mengujudkan
sumber manusia dan pekerja yang terlatih, dinamik dan
berpengetahuan supaya dapat menambah persaingan antarabangsa
Malaysia.
Sekian terima kasih.
Yang benar,
LIM GUAN ENG
SETIAUSAHA-AGUNG
http://dapmalaysia.org