Peranan parti-parti politik dan NGO
ke arah kestabilan politik, keutuhan ekonomi dan kesejahteraan rakyat
Ucapan
- di Konvensyen Perpaduan Umat dan Rakyat Malaysia (PADU)
oleh Ronnie Liu Tian Khiew
(Kuala Lumpur,
Ahad):
Parti-parti politik dan NGO di
tanahair kita ini telah memainkan satu peranan yang penting dan positif
untuk mengekalkan kestabilan politik sejak kemerdekaan negara Malaysia.
Parti-parti politik khasnya parti pembangkang mengamalkan prinsip dan cara
perjuangan melalui system pemilihan demokratik. Menang atau tidak, kita
menghormati keputusan pengundi dan pilihan rakyat. Dan kita terus memainkan
peranan sebagai parti pembangkang yang bertanggungjawab. Tidak pernah kita
menghasut rakyat untuk membuat kacau-bilau sehingga mengancam kestabilan
politik. Parti-parti pembangkang Malaysia tidak percaya kepada penggulingan
kerajaan melalui keganasan.
Tetapi malangnya, parti-parti
pemerintah di negara kita tidak mengamalkan system demokratik yang tulen.
Mereka menggunakan wang politik, manipulasi sistem pengundian, penguasaan
media dan taktik-taktik kotor yang lain untuk mengekalkan kuasa pemerintahan
mereka.
Mereka tidak menggunakan kestabilan
politik yang dicapai oleh parti-parti politik, khasnya parti pembangkang dan
NGO untuk membangunkan ekonomi negara demi kesejahteraan rakyat jelata.
Sebaliknya, mereka menggunakan kedudukan mereka -untuk kepentingan mereka
sendiri atau kelaurga dan kroni-kroni yang menyokong mereka.
Tidak hairanlah maka Malaysia di bawah
pemerintahan BN telah menjadi sebuah negara yang dianggap sebagai penuh
dengan korupsi dan ketidakseimbangan, kurang daya persaingan dan tidak
demokratik. Indeks korupsi antarabangsa terbaru menunjukkan kedudukan
Malaysia terus merosot, jatuh daripada No. 37 kepada No.39. Rekod hak asasi
manusia juga terus merosot di mana tahanan-tahanan ISA terus dizalimi dalam
Kem Tahanan Kemunting.
Kerajaan Barisan Nasional sepatutunya
menghargai mandat yang diberikan oleh rakyat untuk mewujudkan sebuah negara
yang aman dan makmur, yang mengamalkan nilai-nilai sejagat seperti keadilan,
kebebasan, domokrasi, kesaksamaan dan setiakawan. Kita masih jauh sekali
daripada konsep masyarakat madani yang menjadi impian dan idaman
rakyat Malaysia.
Memang benar. Kita tidak boleh
mencapai keutuhan ekonomi tanpa kestabilan politik.
Tetapi kita juga tidak boleh memcapai
keutuhan ekonomi tanpa demokrasi yang tulen. Semua negara yang maju dan
makmur di dunia ini mengamalkan demokrasi. Kecuali sebilangan negara yang
memilik kekayaan gas dan petrol atau sumber alam sejadi yang lain. Selain
daripada Malaysia, banyak negara yang kaya dengan sumber alam sejadi tidak
boleh menjadi maju dan makmur kerana tanpa demokrasi yang tulen. Burma,
Sudan, Indonesia, Filipina… semuanya kaya dengan sumber alam sejadi, jauh
lebih daripada Singapura, Korea atau Jepun.
Tengoklah apa terjadi apabila manusia
seperti Marcos, Soeharto dan Tan Shwe menjadi pemimpin negara. Ekonomi
negara-negara ini tidak pulih sehingga hari ini. Jelasnya sekali mereka
tidak mengamalkan demokrasi. Kuasa mereka susah dicabar tanpa sistem politik
demokratik yang tulen. Bukan mudah hendak menukar kerajaan kuku besi. Hanya
kesedaran politik rakyat yang kukuh ataupun “people power” dapat
mengubah langskap politik dan nasib rakyat.
Malaysia sepatutnya menjadi negara
yang lebih maju dan makmur daripada jiran kita di rantau Asia Tenggara
kerana bukan saja negara kita kaya dengan sumber alam sejadi, negara kita
juga bertuah kerana tidak diancam oleh bencana alam, seperti gempar bumi,
letupan gunung api dan taufan. Baru-baru Jepun dilanda taufan Tomage dan 58
nyawa terkorban dan banyak harta-benda binasa “overnight”, dalam
masa semalaman.
Saya berharap rakyat Malaysia tidak
akan menunggu sehingga keadaan merosot ke satu tahap seperti negara jiran
kita, Filipina dan Indonesia. Dan tentu sekali bukan seperti Burma. Di
Burma, rakyat tidak boleh menukar kerajaan walaupun Aung San Suu Kyi dan
partinya menang 85% undi dalam pilihanraya umum pada 1990. Beliau terus
dikenakan tahanan dalam rumah sehingga hari ini. Rakan-rakannya masih
merengkok di dalam penjara.
Peranan parti-parti politik
Apakah peranan yang harus dimainkan
oleh parti-parti politik di negara kita? Parti-parti pemerintah tidak boleh
harap. Kita tumpukan focus kita kepada parti-parti pembangkang dan NGO.
Parti-parti pembangkang sudah berusaha
untuk menyatupadukan semua tenaga dan sumber manusia untuk bertanding
menentang parti-parti pemerintah. Tetapi malangnya tidak beberapa berjaya.
Parti DAP terpaksa keluar daripada Barisan Alternatif yang kita kasihi bukan
kerana kita takut kalah. Kita terpaksa berpisah kerana isu “Islamic State”
tidak dapat diselesaikan.
Parti DAP boleh dan sudi berkerjasama
dengan parti-parti politik yang mengamalkan prinsip Islam dan agama yang
lain. Tetapi ahli-ahli dan penyokong DAP tidak dapat menerima konsep ‘Islamic
State” dan mereka menganggap DAP sebagai pengkhianat jika pemimpin
berpakat dengan parti politik yang berjuang untuk menubuhkan sebuah ‘Islamic
State” di Malaysia.
Ini adalah kerana bukan sahaja mereka
tidak memahami konsep “Islamic State”, mereka rasa lebih selesa dan lega
jika Malaysia terus menjadi sebuah negara majmuk yang berbilang kaum,
berbilang agama, berbilang budaya. Mereka boleh menerima satu pentadbiran
kerajaan yang mengamalkan nilai agama sejagat. Mereka tidak dapat menerima
satu pentadbiran kerajaan yang menempatkan taraf sesuatu agama lebih tinggi
daripada agama yang lain. Kerana mereka percaya keadaan ini akan mencetus
kesangsian di antara penganut-penganut agama yang lain dan hak-hak asasi
mereka tidak dapat dilindungi dalam jangka masa panjang.
Justera itu, jika isu “Islamic
State” tidak dapat diselesaikan, parti DAP tidak dapat berikat dengan
sebarang gabungan politik yang didominasikan dengan unsur-unsur politik “Islamic
State” pada masa depan.
Saya percaya bahawa parti-parti
pembangkang di Malaysia hanya perlu membetulkan kesilapan dan kelemahan
parti-parti pemerintah untuk menyatupadukan semua rakyat. Tidak ada sebab
mengapa kita perlu menaruh harapan pada satu konsep yang tidak begitu jelas
untuk menyatupadukan rakyat yang terdiri daripada berbilang agama dan
kepercayaan.
Parti-parti pembangkang seharusnya
menumpu perhatian pada isu persamaan seperti hak asasi manusia, demokrasi,
ketelusan, kebebasan, keadilan dan kesaksamaan. Bukankah semua ini merupakan
nilai-nilai sejagat, yang diamalkan oleh agama Islam dan agama-agama seperti
Buddhisme, Christianity, Hinduisme, Sikhisme dan lain-lain?
Peranan NGO
Peranan NGO di Malaysia juga amat
penting dalam penentuan bentuk demokrasi negara dan nasib rakyat jelata. NGO
boleh memainkan peranan yang tidak dapat dimainkan oleh parti-parti politik
kerana NGO merupakan satu kuasa non-partisan.
NGO boleh menggunakan sifat
non-partisan ini untuk menyatupadukan parti-parti politik yang menganut
kepercayaan politik yang berlainan. Kadang-kadang rakyat merasa lebih selesa
dan lega untuk berjuang bersama NGO juga kerana sifat non-partisan
ini.
Walau pun NGO bukan parti politik,
tetapi mereka juga tidak boleh berpisah daripada prinsip yang saya sebut
tadi. NGO juga perlu berjuang atas nilai-nilai sejagat seperti demokrasi,
keadilan, kebebasan, kesaksamaan, setiakawan dan keamanan. Kesejahteraan
rakyat juga merupakan matlamat muktamad mereka.
Program Agenda Malaysia
Parti-parti pembangkang memang tajam
dan tepat dengan kutukan dan kritikan terhadap parti-parti pemerintah.
Tetapi nampaknya kita kurang cekap untuk menggubah satu program yang menarik
serta menyakinkan rakyat bahawa barisan pembangkang lebih cekap dan effektif
daripada kerajaan BN untuk membawa perubahan social, politik dan ekonomi
yang memberi manfaat kepada rakyat.
Parti-parti politik pembangkang dan
NGO harus bersama-sama menggubah satu program alternative yang dapat
menjamin kestabilan, pembangunan dan keutuhan ekonomi demi kesejahteraan
rakyat.
Marilah kita bersama-sama mewujudkan
satu Agenda Malaysia, untuk menentang Agenda UMNO dan
agenda-agenda lain yang berunsur perkauman dan fikiran sempit.
Perjuangan untuk perpaduan umat dan
rakyat Malaysia
Perjuangan untuk menyatupadukan semua
rakyat tentu akan disabotajkan oleh musuh politik kita. Tetapi tiada
perjuangan tanpa pengorbanan.
Berani kerana benar.
Dengan cita-cita murni dan sehati
sejiwa, marilah kita bersama-sama berjuang untuk tanahair yang kita kasihi.
(24/10/2004)
* Ronnie Liu
Tian Khiew,
Setiausaha Antarabangsa merangkap
Ketua Biro NGO
|